Winterjasmijn is een echte winter- en voorjaarsbloeier. Al 'vriest het dat het kraakt', dan nog blijven de bloemen fier en oneindig bloeien. Van oorsprong is de struik afkomstig uit het gebergte in China en groeit daar op steile rotswanden tussen het struikgewas. Het is een ordeloze groeier, die zich graag laat leiden en aanbinden tegen een muur. De struik stelt weinig eisen aan de bodem en neemt genoegen met vrijwel iedere grondsoort.
Het is een prima leiplant om tegen een noord- of oostmuur te planten. Winterjasmijn is minder bekend dan de vroeg in het voorjaar bloeiende Forsythia, die met een overdaad aan opvallend gele bloemen er wel wat op lijkt. De hier beschreven soort is de Jasminum nudiflorum. Net zoals bij Forsythia bloeit de struik op het kale hout (= nudiflorum). De struik loopt uit met donkergroene twijgen, die na ongeveer twee jaar geelbruin verkleuren. De jonge twijgen zijn in de winter groen blijvend. De jonge stengels zijn vrijwel vierkant van vorm. De oudere twijgen worden rond van vorm. De struik wordt maar heel langzaam groot. De hoogte en breedte zijn 'instelbaar' door vormsnoei toe te passen. De maximale hoogte is zo'n drie meter.
